Türkiye nasıl demokratikleşir? (2012-01-03)

Halkın arzusuna yanıt veren her türlü düşünce değerlidir… Bu düşünceleri hiçe sayan, halka rağmen bildiğini okuyanlar bu toprağa ruh veren her türlü değere başkaldırıyor demektir. Özellikle son zamanlarda yaşadıklarımız verilen muhtıralar, dağıtılan bildiriler, gizli oluşumlar, darbe planları, perde arkası senaryoları ve bunları yapanlar; farkında değiller ama bizi daha fazla demokrasi istememizi yol açıyorlar.

Her dönem, darbeleri savunan ve bunun gerekliliğine inanan insanlar olabilir. Bunları ikna edemezsiniz. Ancak biz kendi insanlık projelerimizi, herkesi eşitleyen demokratik bakış açımızı, herkesin bir diğerinin hak ve hukukunu gözettiği bir zihniyeti kendi çabalarımızla hayata geçirebilmenin yollarını aramalıyız. Bunu gerçekleştirdiğimizde inanın hiçbir güç bundan böyle bizi insanlık dışına atamayacaktır. Elli yıldır sivil hayatımıza burnunu sokarak hayatımızı burnumuzdan getiren, cumhuriyetin temel değerlerini ve laikliği koruyacağım diye her on yılda bir darbe yapan “Her Türk Asker Doğar” sloganını bilinçaltımıza yerleştiren ve bu şekilde hayata asker gözüyle bakmamıza neden olan bir zihniyete karşı insanlığı, özgürlüğü, ahlakı ve vicdanı dillendirmemiz gerekmektedir. Asker ve sivil bürokrasinin çıkarları üzerine bina edilen içe kapalı, şeffaf olmayan, kutsal devlet anlayışının yanısıra dünyalılaşmayı, demokratikleşmeyi, zenginleşmeyi, hukuku ve bireysel özgürlükleri alabildiğince tartışmak ve bu anlamda yeni ve farklı bir anlayışın üretilmesine katkı sunmak zorundayız.

SALDIRI HEPİMİZE YÖNELİK

Bu ülkenin farklı farklı düşünen ve inanan renkleri olarak herkese verebileceğimiz net mesaj bu olmalıdır.

Bizler bu ülkenin gerçekten zor bir ülke olduğunun bilincindeyiz. Burada yaşamak, özgürleşmek, insan olmak ve kalmak gerçekten zor… Çünkü zorbalık hâkim, hukuksuzluk hâkim, farklılıklara tahammülsüzlük var, inançlara geçit yok. Bir türlü normal olamıyoruz. Hepimiz aynı fabrikanın ürünleri gibi duruyoruz. Direnme, mücadele etme yetimizi neredeyse yitirdik. Ancak buna rağmen umutlarımızı yitirmedik Hâlâ özgürleşme, kardeşleşme ve insanlaşma için önümüzde yollar var. Artık rengin, ırkın, dilin, inancın ve mezhebin bir önemi yok. Çünkü görüldüğü gibi saldırı hepimize karşı, insanlığımıza karşı… Kimsenin ne olduğuna bakılmıyor, insanlaşma, özgürleşme ve demokratikleşmeye karşı bu engelleme operasyonları…

Kendilerinde büyük bir sorumluluk duygusunun hâkim olduğu inancıyla yaşayanların (asker, sivil bürokrat) bizim gibi sıradan insanlar/halk üzerindeki tahakkümü neredeyse doğal bir süreç gibi işlemekte. Ancak bu ülkede her önüne gelenin büyük bir sorumluluk duygusuyla yola çıkarak kimsenin (öğrencinin, simitçinin, ev kadınının, şoförün, öğretmenin vs.) geleceğiyle oynamaya hakkı yoktur. Çok mu şey istiyoruz? Bu topraklarda yaşayan insanlarla barış içinde şerefli bir hayat geçirmek istiyoruz hepsi bu! Bu ülkede insanca bir yaşam istiyoruz hepsi bu! Dünyanın geldiği bu noktada herkes görevini icra etsin asker sivillerin yaşamına müdahale etmesin istiyoruz hepsi bu! Artık bizim de özgürlükleri önceleyen insanı ve değerlerini yücelten bir anayasamız olsun istiyoruz hepsi bu!